count

n. telling; beschuldigingsclausule; graaf

--------

v. rekenen; meetellen

count¹

[ kaunt]

I 〈telbaar zelfstandig naamwoord〉

1 onderdeel van een aanklacht ⇒ (onderdeel van een) tenlastelegging

2 het uittellen 〈van een bokser〉

3 (niet-Engelse) graaf

♦voorbeelden:

1   guilty on all counts • schuldig (bevonden) op alle onderdelen van de aanklacht

2   take the count • uitgeteld/verslagen worden 〈ook figuurlijk〉; het onderspit delven

     be out for the count • uitgeteld zijn 〈ook figuurlijk〉

II 〈telbaar en niet-telbaar zelfstandig naamwoord〉

1 telling ⇒ tel, getal

♦voorbeelden:

1   keep count • de tel(ling) bijhouden, (mee)tellen

     lose count • de tel kwijt raken/zijn

III 〈niet-telbaar zelfstandig naamwoord〉 〈informeel〉

1 aandacht ⇒ acht

♦voorbeelden:

1   I take no count of his opinion • ik trek me niets aan van/sla geen acht op zijn mening

————————

count²

I 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 tellen ⇒ meetellen, gelden

♦voorbeelden:

1   that doesn't count • dat telt niet

     count for little/nothing • weinig/niets voorstellen

¶ count against • pleiten tegen

→ count uponcount upon/

II 〈onovergankelijk en overgankelijk werkwoord〉

1 tellen ⇒ optellen, tellen tot

♦voorbeelden:

1   count down • aftellen

→ count offcount off/, count outcount out/

III 〈overgankelijk werkwoord〉

1 meetellen ⇒ meerekenen

2 rekenen tot ⇒ beschouwen (als), achten

3 aftellen ⇒ door middel van een aftelrijmpje aanwijzen

♦voorbeelden:

1   there were 80 victims, not counting (in) the crew • er waren 80 slachtoffers, de bemanning niet meegerekend

     you can count me in • ik ben van de partij

2   count oneself lucky • zich gelukkig prijzen

     he counts prominent politicians among his friends • hij telt vooraanstaande politici onder zijn vrienden

¶ they'll count it against you … • ze zullen het je kwalijk nemen/aanrekenen …

→ count outcount out/